Zespół Szkół i Placówek Oświatowych Województwa Łódzkiego w Łowiczu

Uczniami /słuchaczami mogą zostać absolwenci szkół ogólnokształcących i zawodowych (nie wymagany jest egzamin dojrzałości). Słuchaczami Kwalifikacyjnych Kursów Zawodowych mogą zostać osoby pełnoletnie (ukończone 18 lat) bez względu na posiadane wykształcenie.

Nauka trwa od roku do 2 lat w zależności od zawodu.

Zajęcia odbywają się  w formie ksztalcenia modułowego. Polegają przede wszystkim na realizacji zadań zawodowych, z którymi uczniowie będa mieli do czynienia jako przyszli pracownicy.

Zajęcia dostosowane są do potrzeb uczniów, mogą odbywać się w godzinach popołudniowych lub w weekendy.

Klasopracownie wyposażone są w nowoczesne środki dydaktyczne.
W szkole organizowane są zajęcia pozalekcyjne zgodnie z zainteresowaniami uczniów.
Budynek pozbawiony jest barier architektonicznych.
Uczniowie spoza Łowicza mają możliwość zamieszkania w szkolnej bursie.

Szkoła Policealna Samorządu Województwa Łódzkiego im. Mikołaja Kopernika w Łowiczu

Ogłasza nabór w formie stacjonarnej na kierunki:

• Technik masażysta (S) - 2 lata,
• Technik farmaceutyczny (S) - 2,5 roku,
• Technik usług kosmetycznych - 2 lata, 
• Higienistka stomatologiczna - 2 lata, 
• Opiekun medyczny - 1 rok, 
• Terapeuta zajęciowy - 2 lata.

(S) - kształcenie odbywa się wyłącznie stacjonarnie

Ponadto zapraszamy do zdobywania nowych zawodów na rocznych kwalifikacyjnych kursach zawodowych:

• koszykarz - plecionkarz,
• rękodzielnik wyrobów włókienniczych,
• technik usług kosmetycznych,
• krawiec,
• florysta,
• fryzjer,
• opiekun medyczny,
• pszczelarz.

Łowicka Szkoła Policealna Województwa Łódzkiego dla Dorosłych w Łowiczu

Ogłasza nabór w formie stacjonarnej i zaocznej na kierunki:

• Higienistka stomatologiczna (S) - 2 lata,
• Opiekun medyczny (S/Z) - 1 rok,
• Opiekun w domu pomocy społecznej (S/Z) - 2 lata,
• Opiekun osoby starszej (S/Z) - 2 lata,
• Asystent osoby niepełnosprawnej (S/Z) - 1 rok,
• Technik bezpieczeństwa i higieny pracy (S/Z) - 1,5 roku,
• Technik sterylizacji medycznej (S/Z) - 1 rok,
• Opiekunka środowiskowa (S/Z) - 1 rok,
• Technik ochrony fizycznej osób i mienia (S/Z) - 2 lata,
• Technik informatyk (S/Z) - 2 lata,
• Technik geodeta (S/Z) - 2 lata,
• Technik rachunkowości (S/Z) - 2 lata,
• Technik usług kosmetycznych (S/Z) - 2 lata.

(S) - kształcenie odbywa się stacjonarnie
(Z) - kształcenie odbywa się zaocznie

Technik masażysta (S) - 2 lata

Kształcenie odbywa się w formie stacjonarnej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej. 

Wymagania psychofizyczne:

zrównoważone reakcje emocjonalne i motoryczne, spostrzegawczość, cierpliwość, łatwość nawiązywania kontaktu, obowiązkowość, odpowiedzialność, dokładność, empatia, życzliwość, poszanowanie godności osobistej drugiego człowieka, opiekuńczość, samodzielność, dobra sprawność manualna, dobry stan zdrowia. 

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik masażysta powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

wykonywania masażu klasycznego i segmentarnego, drenażu limfatycznego, masażu izometrycznego, masażu metodą Schantala, wykonywania masażu sportowego i kosmetycznego, stosowania różnych technik i metod masażu w zależności od zaleceń lekarza, typu schorzenia, stanu pacjenta i możliwości technicznych, obserwowania i oceniania reakcji pacjenta na stosowane zabiegi oraz modyfikowania technik masażu, - obsługiwania sprzętu i aparatury medycznej stosowanych podczas masażu.

Absolwent szkoły może podejmować pracę w:

zespołach rehabilitacyjnych szpitali i klinik, zespołach rehabilitacyjnych (gabinetach) lecznictwa uzdrowiskowego, zespołach rehabilitacyjnych (gabinetach) w przychodniach, zespołach rehabilitacyjnych zakładów pracy chronionej, zespołach rehabilitacyjnych turnusów rehabilitacyjnych, gabinetach odnowy biologicznej, gabinetach kosmetycznych, klubach sportowych. Może także samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą.

Program nauczania obejmuje:

usprawnianie fizyczne, psychologię, rehabilitację ogólną i podstawy organizacji pracy, maszynopisanie, anatomię, fizjologię i fizjopatologię, podstawy medycyny zapobiegawczej, wybrane zagadnienia kliniczne, gimnastykę leczniczą, fizykoterapię, teorię masażu, pracownię masażu, zajęcia praktyczne w placówkach służby zdrowia, praktykę zawodowe.

Higienistka stomatologiczna (S) - 2 lata

Kształcenie odbywa się w formie stacjonarnej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie higienistka stomatologiczna powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• przygotowywania gabinetu i stanowiska pracy lekarza dentysty oraz bieżącej konserwacji sprzętu;
• organizowania prac związanych ze świadczeniem usług z zakresu stomatologii;
• wykonywania czynności administracyjnych i prowadzenie dokumentacji związanej z funkcjonowaniem gabinetu dentystycznego;
• wykonywania wstępnych badań stomatologicznych i zabiegów profilaktyczno-leczniczych pod nadzorem i na zlecenie lekarza dentysty;
• prowadzenia stomatologicznej edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia w różnych środowiskach.

Technik usług kosmetycznych (S / Z) - 2 lata

Kształcenie techników usług kosmetycznych odbywa się w formie stacjonarnej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Wymagania psychologiczne:

• umiejętność nawiązywania kontaktów z ludźmi, życzliwość okazywana wszystkim klientkom, umiejętność postępowania z ludźmi oraz zdolność przekonywania ich do zmian ich nawyków, dokładność i skrupulatność.

Istotną jest w tym zawodzie wysoka sprawność manualna. Zręczne ręce i palce stanowią podstawę dobrego wykonywania zadań i czynności. Pomocną jest również dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa, czyli współdziałanie narządu wzroku i ruchu, pozwalające na precyzyjne posługiwanie się różnymi przyrządami.

Do obowiązków kosmetyczki należy ponadto stałe dokształcanie się i zdobywanie nowej wiedzy z zakresu kosmetyki, toteż powinna ona uczestniczyć w sympozjach kosmetologicznych oraz kongresach estetyki, na których uzyskać może nowe wiadomości z zakresu psychologii i marketingu. Nie wystarczą bowiem w tym zawodzie wysokie kwalifikacje, trzeba też posiadać umiejętność ich sprzedania i utrzymania stałych klientów.

Wymagania fizyczne i zdrowotne

Wśród cech fizycznych gwarantujących powodzenie w pracy wymienić należy dużą sprawność narządu wzroku, układu kostno-stawowego oraz zmysłu dotyku. Ostrość wzroku ma kolosalne znaczenie przy rozpoznawaniu rodzaju cery i chorób skóry. Czucie dotykowe jest niezwykle przydatne przy wykonywaniu masażu z zastosowaniem zmiennego natężenia ucisku. Sprawność układu kostno-stawowego jest ważna ze względu na konieczność wykonywania szeregu zabiegów w pozycji stojącej lub też wymuszonej niewygodnej pozycji.

Pracy kosmetyczki nie powinny podejmować osoby skłonne do alergii oraz posiadające kłopoty z kręgosłupem.

Nowoczesna, szeroko pojęta kosmetyka ma związek z wieloma działami medycyny: higieną, epidemiologią, dermatologią, alergologią, chirurgią estetyczną, fizykoterapią, endokrynologią, onkologią, dietetyką, psychologią, ziołolecznictwem.

Może pracować:

w gabinetach kosmetycznych, gabinetach odnowy biologicznej, firmach kosmetycznych. Może również pełnić funkcję kierownika salonu kosmetycznego lub prowadzić własny gabinet kosmetyczny.

Opiekun medyczny (S / Z) - 1 rok; KKZ

Nauka trwa jeden rok (dwa semestry), obejmuje kształcenie teoretyczne i praktyczne, zajęcia praktyczne i praktykę zawodową.

Treści programowe realizowane są w ramach przedmiotów: podstawy psychologii, pedagogiki i socjologii, anatomia, fizjologia i patologia, zdrowie publiczne, opieka nad osobą chorą i niesamodzielną, pracownia zabiegów higienicznych, podstawy prawa i ekonomiki.

Uczniowie odbywają zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe: w stacjonarnych zakładach opieki zdrowotnej (oddziały szpitalne), w zawodach opiekuńczo-leczniczych, w placówkach pomocy społecznej.

Absolwenci szkoły uzyskują tytuł zawodowy:
OPIEKUN MEDYCZNY i mają uprawnienia do podjęcia pracy: w placówkach służby zdrowia oraz opieki społecznej; mają także możliwości doskonalenia zawodowego.

K1. Świadczenie usług opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej:
uprawnia do wykonywania konkretnych czynności - przy minimalnej liczbie godzin kształcenia zawodowego.

Opiekun w domu pomocy społecznej (S / Z) - 2 lata

Kształcenie opiekuna w domu pomocy społecznej odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej  w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej. 

Program nauczania obejmuje przedmioty teoretyczne:

• zagadnienia nauk społecznych: psychologia, pedagogika, psychopatologia, gerontologia, socjologia, podstawy prawa, etyka;
• edukacja zdrowotna i opieka: promocja zdrowia, pierwsza pomoc w wypadkach i chorobach, zagadnienia z rehabilitacji, psychoterapia, komunikacja interpersonalna;
• metody terapii i aktywizacji: planowanie i organizowanie czasu wolnego, arteterapia, wychowanie fizyczne,
• elementy informatyki
• wiedza o gospodarce.

Nauczanie obejmuje także: zajęcia praktyczne i praktykę zawodową w placówkach pomocy społecznej. 

Wymagane cechy psychospołeczne: umiejętność nawiązywania kontaktu z drugim człowiekiem, zdolność do podejmowania samodzielnych decyzji, dostrzeganie potrzeb i problemów drugiego człowieka, gotowość niesienia pomocy człowiekowi, szanowanie godności człowieka, kierowanie się zasadami etycznego postępowania wrażliwość na cierpienie ludzkie, postawa optymizmu życiowego. Słuchacze w szkole zdobywają również szereg umiejętności i wiadomości przydatnych w życiu osobistym, rodzinnym, społecznym.

Nauka kończy się uzyskaniem dyplomu.

Absolwenci szkoły mają uprawnienia do podjęcia pracy w placówkach opieki społecznej, instytucjach społecznych, placówkach ochrony zdrowia.

Opiekun osoby starszej (S / Z) - 2 lata

Kształcenie opiekunów osoby starszej odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Do zadań opiekuna osoby starszej należy:

• dobieranie metod, technik, narzędzi i form realizacji działań opiekuńczo-wspierających do sytuacji życiowej, stanu zdrowia, rozpoznanych problemów i potrzeb osoby starszej,
• udzielanie wsparcia emocjonalnego i aktywizowania osoby starszej do samodzielności życiowej w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności,
• rozpoznawanie i interpretowanie sytuacji społecznej, warunków życia, relacji z rodziną, grupą i środowiskiem lokalnym osoby starszej oraz wykorzystywanie zasobów indywidualnych, środowiska rodzinnego, instytucjonalnego i lokalnego w pracy z osobą starszą,
• nawiązywanie, podtrzymywanie i rozwijanie współpracy z podmiotami działającymi na rzecz osoby starszej w środowisku lokalnym.

Wymagania psychofizyczne wobec kandydatów:

zamiłowanie do pracy z osobami starszymi; zrównoważone reakcje emocjonalne; zdolność nawiązywania kontaktu; tolerancja; wrażliwość estetyczna; spostrzegawczość; wytrwałość; cierpliwość; obowiązkowość i odpowiedzialność.

Zdobyty zawód daje możliwości pracy:

• w domach opieki społecznej,
• hospicjach,
• placówkach opieki paliatywnej,
• domach samopomocy,
• mogą być wynajmowane do pomocy w mieszkaniach osób potrzebujących.

Opiekunka dziecięca (S) - 2 lata

Kształcenie w zawodzie opiekunka dziecięca odbywa się w formie stacjonarnej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Jest szkołą dla dziewcząt, przygotowującą absolwentki do pracy z małym dzieckiem i jego rodzicami. Nauka w szkole trwa dwa lata (4 semestry), obejmuje przedmioty teoretyczne, zajęcia praktyczne i praktykę zawodową. Dodatkowo język obcy i podstawy informatyki.

Treści programowe realizowane są w ramach przedmiotów: psychologia, anatomia i fizjologia dziecka, medycyna zapobiegawcza, pielęgnowanie dziecka, wychowanie dziecka, wychowanie muzyczne, wychowanie plastyczne, literatura dziecięca; fakultatywnie język angielski i język niemiecki, podstawy informatyki.

Słuchaczki szkoły odbywają zajęcia praktyczne w placówkach opiekuńczo-wychowawczych takich jak: żłobek, przedszkole, oddział dziecięcy, oddział dzieci starszych.

Praktyka zawodowa realizowana jest w żłobku. 

Wraz z dyplomem absolwentki otrzymują tytuł: opiekunka dziecięca, który uprawnia do pracy: w zakładach opiekuńczo-wychowawczych oraz środowisku domowym dziecka.

Zdobyte wiadomości i umiejętności zaprocentują w życiu osobistym i rodzinnym. 

Wymagane cechy psychofizyczne: sprawność ruchowa i manualna, opanowanie, czułość, cierpliwość, prawdomówność, wrażliwość.

Miejsca pracy: żłobki, przedszkola, szpitale oddziały dziecięce, prywatne domy usługobiorców w kraju i za granicą, placówki opiekuńczo-wychowawcze, świetlice socjoterapeutyczne i integracyjne dla dzieci.

Opiekunka środowiskowa (S / Z) - 1 rok

Kształcenie opiekunki środowiskowej odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w rocznej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej. 

Program nauczania obejmuje przedmioty teoretyczne:

• zagadnienia psychospołecznych uwarunkowań pracy z podopiecznymi: pedagogikę, socjologię, psychologię, psychopatologię,
• zagadnienia rozwiązywania problemów podopiecznych: politykę społeczną, organizację pomocy społecznej i ochrony zdrowia, metodykę pracy z ludźmi niepełnosprawnymi, podstawy prawa, elementy organizacji i zarządzania;
• opiekę nad podopiecznymi: pierwsza pomoc, zagadnienia higieny osobistej, higiena żywienia, metodyka organizacji czasu wolnego;
• język migowy,
• informatyka,
• zarys wiedzy o gospodarce.

W ramach nauki słuchacze odbywają zajęcia praktyczne i praktykę zawodową w placówkach opieki społecznej.

W zakresie zajęć praktyczno-rekreacyjnych słuchacze uczestniczą w obozach, wycieczkach, rajdach, biwakach, ogniskach, turnusach rehabilitacyjnych z podopiecznymi. Słuchacze w szkole zdobywają również szereg wiadomości i umiejętności przydatnych w życiu osobistym, rodzinnym, społecznym. Nauka kończy się uzyskaniem dyplomu.

Dalsze dokształcanie zawodowe absolwenci mogą podjąć na wyższych uczelniach. 

Wymagane cechy psychospołeczne:

umiejętności nawiązywania kontaktu z drugim człowiekiem, zdolność do podejmowania samodzielnych decyzji, dostrzeganie potrzeb i problemów drugiego człowieka, gotowość niesienia pomocy człowiekowi, szanowanie godności człowieka, kierowanie się zasadami etycznego postępowania, wrażliwość na cierpienie ludzkie, postawa optymizmu życiowego. 

Absolwenci szkoły mają uprawnienia do podjęcia pracy w placówkach opieki społecznej, instytucjach społecznych, placówkach ochrony zdrowia.

Asystent osoby niepełnosprawnej (S / Z) - 1 rok

Kształcenie asystenta osoby niepełnosprawnej odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w rocznej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej. 

Program nauczania obejmuje przedmioty teoretyczne:

• nauki społeczne wspierające działalność asystenta osoby niepełnosprawnej: psychologia, psychoterapia, psychopatologia, pedagogika, metodologia pracy socjalnej, socjologia, polityka społeczna, kulturoznawstwo, zagadnienia prawne
• zagadnienia medyczne: anatomia i fizjologia człowieka, promocja zdrowia,
• podstawy rehabilitacji i opieki w odniesieniu do różnych grup osób niepełnosprawnych: pielęgnowanie człowieka, pierwsza pomoc, higiena żywienia, rehabilitacja osób niepełnosprawnych, umiejętność samoobrony
• język migowy

Obejmuje również: Zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe w placówkach opieki społecznej i placówkach służby zdrowia. 

W zakresie zajęć praktyczno-rekreacyjnych słuchacze uczestniczą w obozach, wycieczkach, rajdach, biwakach, ogniskach, turnusach rehabilitacyjnych.

Słuchacze w szkole zdobywają również szereg wiadomości i umiejętności praktycznych przydatnych w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym.

W studium nauka kończy się uzyskaniem dyplomu. Dalsze doskonalenie zawodowe absolwenci mogą podejmować na wyższych uczelniach. 

Miejscem pracy absolwenta studium jest zasadniczo środowisko domowe i naturalne środowisko osoby niepełnosprawnej.

Główna idea pracy asystenta osoby niepełnosprawnej:

• Podnoszenie jakości życia osoby niepełnosprawnej poprzez ułatwienie wykonywania czynności dnia codziennego,
• Wykształcenie samodzielności osoby niepełnosprawnej,
• Stworzenie warunków do samodzielnej rehabilitacji osobie niepełnosprawnej.

Działania asystenta osoby niepełnosprawnej obejmują czynności związane z pojedynczą osobą niepełnosprawną w obszarze rehabilitacji, świadczeń , pracy, wypoczynku, życia osobistego i rodzinnego. 

Wymagane cechy psychospołeczne:

umiejętność nawiązywania kontaktu z drugim człowiekiem, zdolność do podejmowania samodzielnych decyzji, dostrzeganie potrzeb i problemów drugiego człowieka, gotowość niesienia pomocy człowiekowi, szanowanie godności człowieka i kierowanie się zasadami etycznego postępowania, wrażliwość na potrzeby człowieka, postawa optymizmu życiowego.

Terapeuta zajęciowy (S) - 2 lata

Kształcenie terapeutów zajęciowych odbywa się w formie stacjonarnej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Treści objęte podstawą programową realizowane są w formie zajęć teoretycznych w ramach przedmiotów: terapii zajęciowej, rehabilitacji, pedagogiki z elementami pedagogiki specjalnej, psychologii z elementami psychologii klinicznej, socjologii z elementami socjologii medycyny, anatomii i fizjologii człowieka, patologii z zarysem klinicznych chorób, zarysu wiedzy o gospodarce, podstaw informatyki.

Ponadto w formie zajęć pracownianych realizowane są zajęcia w pracowniach: rękodzieła, kroju i szycia, muzycznej , plastycznej i organizacji czasu wolnego, technicznej, kulinarnej i przygotowania żywności, higieny osobistej i gospodarstwa domowego.

Słuchacze odbywają także praktyki zawodowe i zajęcia praktyczne: w placówkach służby zdrowia i opieki społecznej. W zakresie zajęć praktyczno-rekreacyjnych słuchacze organizują: obozy, biwaki, turnusy rehabilitacyjne, ogniska, wycieczki, rajdy, zabawy i imprezy dla osób niepełnosprawnych dorosłych i dla dzieci.

Przeciwwskazania to: choroby, które nie pozwalają podejmować wysiłków fizycznych, choroby psychiczne, nosicielstwo zarazków chorób jelitowych.

Absolwenci szkoły uzyskują tytuł zawodowy: terapeuta zajęciowy i mają uprawnienia do podjęcia pracy w placówkach służby zdrowia oraz opieki społecznej; mają także możliwości doskonalenia zawodowego. 

Terapeuta zajęciowy może podjąć pracę w:

oddziałach szpitalnych: neurologicznym, ortopedycznym, rehabilitacji kardiologicznej, pulmonologii, chirurgicznym, reumatologicznym, chorób dziecięcych, chorób psychicznych; dziennych oddziałach psychiatrycznych, sanatoriach dla dzieci i dla dorosłych szpitalach uzdrowiskowych, warsztatach terapii zajęciowej zakładach aktywizacji zawodowej, w placówkach pomocy społecznej: Domach Pomocy Społecznej. Domach Dziecka, Dziennych i Środowiskowych, Domach Pomocy Społecznej, Świetlicach Socjoterapeutycznych, domach prywatnych usługobiorców.

Technik bezpieczeństwa i higieny pracy (S / Z) - 1,5 roku

Kształcenie techników bezpieczeństwa i higieny pracy odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej przez 1,5 roku w szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej. 

Technik bezpieczeństwa i higieny pracy przygotowuje i przedkłada kierownikowi zakładu pracy analizy dotyczące bhp w zakładzie oraz propozycje usunięcia występujących zagrożeń. Współpracuje ze wszystkimi komórkami zakładowymi w zakresie spraw bhp, popularyzuje na terenie zakładu pracy zagadnienia bhp oraz prowadzi szkolenia wstępne nowo przyjętych pracowników. Przeprowadza kontrolę stanu bhp w zakładzie pod względem przestrzegania zasad i przepisów bhp. Sporządza ramowe analizy stanu bhp w zakładzie. Informuje zwierzchnika o stwierdzonych zagrożeniach w zakładzie wraz z wnioskami zobowiązującymi do usunięcia tych zagrożeń. Wstrzymuje pracę maszyn i urządzeń technicznych w razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia pracowników. Odsuwa od pracy osoby, dla których praca na określonym stanowisku jest zabroniona. Bierze udział w opracowywaniu planów modernizacji zakładu pracy. Przedstawia zmiany w planach rozwiązań techniczno-organizacyjnych dotyczących bhp. Uczestniczy i doradza w opracowywaniu wewnętrznych zarządzeń, instrukcji i regulaminów dotyczących bhp. Bierze udział w dochodzeniach powypadkowych oraz przygotowuje dokumentację w tym zakresie. Prowadzi rejestry oraz kompletuje i przechowuje dokumenty dotyczące wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Współpracuje z służbą zdrowia w zakresie badań wstępnych, okresowych, specjalistycznych oraz profilaktyki zdrowotnej pracowników, ze służbą pracowniczą, związkami zawodowymi, społeczną inspekcją pracy oraz innymi komórkami wewnętrznymi zakładu w sprawach bhp. 

Wymagania psychologiczne

Skuteczność technika bhp jest w znacznym stopniu uzależniona od umiejętności nawiązywania kontaktu z ludźmi, a także od zdolności argumentowania i przekonywania – np. o tym że pracownik powinien wyzbyć się nieprawidłowych nawyków, nawet gdyby początkowo miało to mu utrudnić pracę. Spostrzegawczość pozwala na dostrzeżenie, podczas oględzin miejsca wypadku, wielu szczegółów, które mogą się okazać istotne dla prawidłowego ustalenia okoliczności wypadku. Dobra pamięć (możliwie dokładna znajomość przepisów) umożliwi podjęcie trafnej oceny zagrożenia. Praca technika bhp wiąże się z koniecznością opracowywania wielu dokumentów (protokoły powypadkowe, protokoły pokontrolne, protokoły oględzin miejsca wypadku itp.) oraz z prowadzeniem obszernej korespondencji, a zatem cechą niezwykle przydatną w tym zawodzie jest łatwość wypowiadania się w piśmie. Charakter pracy technika bhp zwykle nie pozwala na dokładne zaplanowanie kolejności wykonywania czynności. W praktyce częstokroć przychodzi załatwiać kilka spraw jednocześnie, co wymaga podzielności uwagi i dobrego refleksu. Jakkolwiek pracownicy służby bhp formalnie nie ponoszą odpowiedzialności za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie, to jednak zdają sobie sprawę, że ujawnienie nieprawidłowości dopiero przez kontrole z zewnątrz może powodować wątpliwości pracodawcy, czy zatrudnia właściwą osobę. Każda kontrola prowadzona przez zewnętrzne organy nadzoru to dla technika bhp sytuacja stresowa. Musi on być człowiekiem odpornym psychicznie i opanowanym.

Wymagania fizyczne i zdrowotne

Biorąc pod uwagę wydatkowanie energii, pracę technika bhp zalicza się do lekkich. Tym niemniej z uwagi na wykonywanie obowiązków w różnych warunkach – istotne znaczenie ma sprawność fizyczna. Innych predyspozycji fizycznych oczekuje się od technika bhp zatrudnionego w górnictwie węgla kamiennego, który będzie zmuszony do zjazdów pod ziemię, długich wędrówek po podziemnych, ciemnych, niskich chodnikach, w przeciągach, zapyleniu, wilgotności i hałasie, innych od pracownika kontrolującego zimą prawidłowość metod pracy przy wyrębie drzewa, a jeszcze inne wymagania będą stawiane technikowi bhp, zatrudnionemu w banku.

Technik sterylizacji medycznej (S /Z) - 1 rok

Kształcenie odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w rocznej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik sterylizacji medycznej powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• kwalifikowania sprzętu i wyrobów medycznych do procesów mycia, dezynfekcji i sterylizacji;
• przeprowadzania mycia, dezynfekcji i sterylizacji przy użyciu odpowiednich metod i urządzeń;
• przeprowadzania kontroli procesów dekontaminacji;
• prowadzenia dokumentacji mycia, dezynfekcji i sterylizacji.

Technik ochrony fizycznej osób i mienia (S / Z) - 2 lata

Kształcenie techników ochrony fizycznej osób i mienia odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej  w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Technik ochrony fizycznej osób i mienia może organizować i kierować działalnością wewnętrznych służb ochrony, realizuje zadania z zakresu ochrony osób i mienia oraz usług detektywistycznych. Absolwenci spełniają wymagania dotyczące wykształcenia niezbędnego do ubiegania się o licencję pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia.

Nauka na kierunku gwarantuje zdobycie niezbędnej wiedzy z zakresu prawa pracy, prawa cywilnego, karnego, administracyjnego, handlowego i finansowego. Rozbudowany blok sportowy umożliwia efektywne podwyższenie sprawności fizycznej.

W trakcie nauki będziesz mógł się zapoznać z:

• technikami ochrony osób,
• technikami interwencji i samoobrony,
• strzelaniem z broni palnej,
• konwojowaniem,
• zabezpieczaniem imprez masowych,

kryminologią itp.

W programie między innymi przedmioty:
psychologia i psychopatologia, kryminologia i kryminalistyka, terroryzm, organizacja i taktyka działań ochronnych osób i mienia, konwojowanie, techniczne zabezpieczenie mienia, wyszkolenie strzeleckie, pierwsza pomoc przedlekarska, samoobrona, techniki interwencyjne, zarys problematyki detektywistycznej.

Przeciwwskazania zdrowotne:
słaba budowa ciała i niska wydolność fizyczna, wszelkie wady wzroku, brak adaptacji narządu wzroku do ciemności, zaburzenia widzenia barw, choroby uszu, niedosłuch, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, omdlenia, choroby układów: nerwowego, krążenia (wady serca, nadciśnienie tętnicze), oddechowego, alergie, kostno-stawowego, mięśniowego, ruch, (zaburzenia sprawności kończyn, zwłaszcza rąk, płaskostopie), cukrzyca, reumatyzm, zaburzenia psychiki, uzależnienia.

Wymagania psychologiczne
koordynacja wzrokowo-ruchowa, percepcja kształtów, pamięć wzrokowa, duża sprawność ruchowa, wytrzymałość fizyczna, podzielność i koncentracja uwagi, duża ekspresja werbalna, refleks, spostrzegawczość, systematyczność, samokontrola, opanowanie, rozwaga, odwaga, operatywność, umiejętność współpracy z innymi członkami grupy, dyskrecja, odpowiedzialność za bezpieczeństwo chronionych osób, współpracowników i mienie; zainteresowania sportowe, techniczne, prawne, medyczne, zdolności manualne, organizacyjne i administracyjne.

Technik ochrony fizycznej osób i mienia może pracować: w firmach ochroniarskich świadczących usługi z zakresu ochrony obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie, ochrony osobistej, konwojowania i organizowania wewnętrznych służb ochrony. Może podjąć pracę w policji lub służbach specjalnych. Po uzyskaniu koncesji może prowadzić własną działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia.

Ukończenie nauki wieńczy uzyskanie świadectwa ukończenia szkoły policealnej i dyplomu technika ochrony fizycznej osób i mienia dla osób, które pomyślnie złożą egzamin potwierdzający kwalifikacje zawodowe.

Technik informatyk (S /Z) - 2 lata

Kształcenie odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik informatyk powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• montowania oraz eksploatacji komputera i urządzeń peryferyjnych;
• projektowania i wykonywania lokalnych sieci komputerowych, administrowania tymi sieciami;
• projektowania baz danych i administrowania bazami danych;
• tworzenia stron www i aplikacji internetowych, administrowania tymi stronami i aplikacjami.

Technik geodeta (S /Z) - 2 lata

Kształcenie odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik geodeta powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 

• -zakładania i pomiaru osnów geodezyjnych oraz wykonywania pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych terenu; 
• sporządzania opracowań geodezyjnych i kartograficznych na podstawie danych pomiarowych lub projektowych; 
• wykonywania pomiarów realizacyjnych, inwentaryzacyjnych, powykonawczych i kontrolnych obiektów budowlanych i urządzeń technicznych oraz opracowywania wyników tych pomiarów; 
• wykonywania rozgraniczeń, podziałów i scaleń nieruchomości; 
• zakładania i aktualizacji bazy danych katastru nieruchomości; 
• wprowadzenia danych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz ich aktualizacji.

Technik administracji (S / Z) - 2 lata

Kształcenie techników administracji odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Pracownik administracyjny organizuje i gromadzi informacje, dokumentację oraz prowadzi wewnętrzną koordynację działalności jednostek organizacyjnych.

• Organizuje przepływ informacji pomiędzy różnymi działami instytucji w celu udzielania pomocy kierownikom i innemu personelowi.
• Sporządza protokoły i sprawozdania z posiedzeń i zebrań, kontroluje i porządkuje akta prawne oraz dokumenty.
• Sporządza i posługuje się podstawową dokumentacją finansowo-księgową.
• Uczestniczy w przygotowywaniu projektów umów cywilnoprawnych, aktów normatywnych i administracyjnych właściwych dla urzędu oraz przechowuje dokumenty zgodnie z obowiązującymi przepisami.
• Wskazuje zasady postępowania, które kończą się wydaniem decyzji administracyjnej.
• Rozpoznaje problemy interesantów oraz rozwiązuje je zgodnie z właściwymi przepisami prawnymi.
• Stosuje zasady obiegu informacji w przedsiębiorstwach i urzędach administracji publicznej oraz przyjmuje, segreguje i klasyfikuje dokumenty.

Przeciwwskazania zdrowotne
Nieskorygowane szkłami wady wzroku uniemożliwiające pracę przy komputerze, niedosłuch, ograniczona sprawność rąk, zaburzenia psychiczne, uzależnienia, wady wymowy.

Wymagania psychologiczne:
koordynacja wzrokowo-ruchowa, koncentracja i podzielność uwagi, pamięć wzrokowa, elastyczność tempa pracy, rzetelność, odpowiedzialność, skrupulatność, zamiłowanie do ładu i porządku na stanowisku pracy, percepcja urzędnicza, koncentracja i podzielność uwagi, komunikatywność, kultura osobista: zainteresowania prawne, umiejętności organizacyjne i administracyjne.

Możliwości zatrudnienia:
Technik administracji może pracować w administracji rządowej, specjalnej, jednostkach samorządu terytorialnego (urzędy marszałkowskie, powiatowe, gminne) jednostkach organizacyjnych gmin, samorządach zawodowych i gospodarczych, przedsiębiorstwach, organizacjach społecznych i zakładach usługowych.

Technik rachunkowości (S /Z) - 2 lata

Kształcenie odbywa się w formie stacjonarnej i zaocznej w dwuletniej szkole policealnej na podbudowie szkoły średniej.

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik rachunkowości powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

• prowadzenia rachunkowości;
• rozliczania danin publicznych;
• rozliczania wynagrodzeń;
• rozliczania składek pobieranych przez ZUS;
• prowadzania analizy finansowej.