Zakład Historii i Teorii Filmu

jest najstarszym w Polsce uniwersyteckim ośrodkiem badań filmoznawczych

Założony został w roku 1959, jako Zakład Wiedzy o Filmie, przez prof. Bolesława Lewickiego, pioniera polskiego filmoznawstwa. Pod koniec lat 70. funkcję kierownika Zakładu przejęła doc. Pola Wert, a u schyłku kolejnej dekady – prof. Grzegorz Gazda. W latach dziewięćdziesiątych Zakładem kierowała prof. Ewelina Nurczyńska-Fidelska. W roku 2002, w związku z rozwojem tematyki badań, Zakład Wiedzy o Filmie przekształcony został w Katedrę Mediów i Kultury Audiowizualnej (w latach 2008-2015 kierował nim prof. Ryszard W. Kluszczyński), w której wyodrębniono dzisiejszy Zakład Historii i Teorii Filmu. Obecnie kierownikiem Katedry i Zakładu jest dr hab. Piotr Sitarski, prof. UŁ.

W różnych okresach istnienia Zakładu jego pracownikami etatowymi byli uznani badacze (Urszula Czartoryska, Zbigniew Czeczot-Gawrak, Wiesław Godzic, Alicja Helman, Andrzej Gwóźdź, Maria Kornatowska, Krzysztof Loska, Zygmunt Machwitz, Elżbieta Ostrowska, Jan Rek, Kazimierz Sobotka, Bronisława Stolarska, Tadeusz Szczepański, Edward Zajiček, Andrzej Zalewski), a także wybitni twórcy filmowi (Grzegorz Królikiewicz, Paweł Edelman, Ryszard Lenczewski, Maciej Łukowski, Józef Robakowski).

Początkowo Zakład Wiedzy o Filmie prowadził specjalność filmoznawczą w ramach studiów polonistycznych, a od roku 1975 – w ramach kulturoznawstwa. W roku 2016 powołane zostały samodzielne studia filmoznawcze na poziomie licencjackim.

Na łódzkim filmoznawstwie studiowali znakomici twórcy i osoby z branży filmowej (m. in. Łukasz Dzięcioł, Paweł Edelman, Dorota Kędzierzawska, Maciej Maciejewski, Władysław Pasikowski, Piotr Trzaskalski), a także krytycy filmowi i dziennikarze zajmujący się tematyką kulturalną (m.in.: Dariusz Bugalski, Andrzej Bukowiecki, Zbigniew Pietrasik, Anna Tatarska, Anita Werner, Mariola Wiktor).

DLACZEGO FILMOZNAWSTWO?

Film i media audiowizualne mają we współczesnym świecie decydujące znaczenie. Studia filmoznawcze pozwalają zrozumieć ich funkcjonowanie i rolę.

Studenci filmoznawstwa poznają historię i współczesność kina polskiego i światowego oraz teorię filmu. Uczą się analizować filmy i oceniać je. Zapoznają się z funkcjonowaniem instytucji filmowych (wytwórnie, firmy dystrybucyjne, kina itd.). Dowiadują się, jak badać kulturę filmową.

Studia uwzględniają bezpośredni kontekst kina, czyli inne media audiowizualne: telewizję, internet, gry cyfrowe. W programie filmoznawstwa znajduje się także duża ilość zajęć fakultatywnych (wybieranych przez studentów).

Studia filmoznawcze przygotowują do pracy w zawodach związanych z kulturą filmową, takich jak scenarzysta (filmu i telewizji), krytyk filmowy, edukator filmowy czy animator kultury. Daje to możliwość zatrudnienia w dynamicznie rozwijających się instytucjach sektora audiowizualnego (także w Łodzi). Ukończenie filmoznawstwa wyposaża też absolwentów w kompetencje przydatne na rozmaitych stanowiskach w ramach przemysłu filmowego i przemysłów pokrewnych (telewizja, nowe media).

DLACZEGO NA UNIWERSYTECIE ŁÓDZKIM?

Zakład Historii i Teorii Filmu UŁ ma najdłuższą w Polsce tradycję badań i studiów filmoznawczych.

Program studiów odzwierciedla szerokie zainteresowania naukowe uczonych pracujących w Zakładzie, łącząc tradycję z najnowszymi prądami w badaniach filmoznawczych.

Oferujemy bardzo bogaty, corocznie zmieniany zestaw przedmiotów fakultatywnych (wybieranych przez studentów).

Współpracujemy z wieloma uniwersytetami zagranicznymi, co daje studentom bogate możliwości wyjazdów stypendialnych w ramach programu Erasmus.

Łódź jest wyjątkowym miejscem do studiowania filmu. Przez lata była centrum polskiego przemysłu filmowego, a dziś działa tu wiele instytucji filmowych: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna, Muzeum Kinematografii, Narodowe Centrum Kultury Filmowej, wytwórnie filmowe, kina niezależne. Zakład Historii i Teorii Filmu UŁ współpracuje z większością z nich.

STUDIA

LICENCJACKIE

DLA KOGO?

Licencjackie studia filmoznawcze kształcą specjalistów w zakresie filmu i kultury filmowej. Pozwalają uzyskać wiedzę dotyczącą historii i współczesności kina polskiego i światowego, teorii filmu i jego roli w kulturze. Choć studia skoncentrowane są na filmie, uwzględniają też bezpośredni kontekst kina: telewizję i nowe media. Ponadto studenci nabywają podstawową wiedzę w zakresie teorii kultury, filozofii, wiedzy o teatrze, teorii literatury oraz historii sztuk plastycznych.

Filmoznawstwo adresowane jest do osób zainteresowanych filmem i kulturą wizualną. Wiedza o filmie dostarcza narzędzi niezbędnych do zrozumienia współczesnej kultury i pozwala aktywnie uczestniczyć w jej tworzeniu. Studia nie tylko rozwijają wrażliwość estetyczną i poszerzają wiedzę studentów w zakresie kultury filmowej, ale też uczą ich świadomego odbioru innych tekstów kultury.

JAK ZOSTAĆ STUDENTEM?

Szczegółowe informacje rekrutacyjne dostępne są na stronie https://rekrutacja.uni.lodz.pl

W ramach studiów istniały dotąd dwie specjalizacje; od roku akademickiego 2019 - trzy (wybierane po 1 semestrze). Do istniejących i popularnych specjalizacji "Scenariopisarstwo" oraz "Krytyka i promocja filmu" doszlusowała trzecia: "Telewizja i wideo w dobie internetu". Obejmują one przede wszystkim zajęcia praktyczne, na których studenci uczą się podstaw warsztatu filmowego, scenariopisarstwa, krytyki filmowej, organizacji i animacji kultury filmowej oraz wybranych aspektów produkcji filmowej.

CO PO STUDIACH?

Absolwenci kierunku są przygotowywani do pracy w zawodach związanych z kulturą filmową, takich jak scenarzysta (filmu i telewizji), krytyk filmowy, edukator filmowy czy animator kultury. Daje to możliwość zatrudnienia w dynamicznie rozwijających się instytucjach sektora audiowizualnego (także w Łodzi). Ukończenie filmoznawstwa wyposaża też absolwentów w kompetencje przydatne na rozmaitych stanowiskach w ramach przemysłu filmowego i przemysłów pokrewnych (telewizja, nowe media).

W łódzkim ośrodku studiowali znakomici twórcy i osoby z branży filmowej (m. in. Łukasz Dzięcioł, Paweł Edelman, Dorota Kędzierzawska, Maciej Maciejewski, Władysław Pasikowski, Piotr Trzaskalski), a także krytycy filmowi i dziennikarze zajmujący się tematyką kulturalną (m.in.: Dariusz Bugalski, Andrzej Bukowiecki, Zbigniew Pietrasik, Anna Tatarska, Anita Werner, Mariola Wiktor).

MAGISTERSKIE

Magisterskie studia filmoznawcze kształcą specjalistów w zakresie filmu i kultury filmowej. Na Uniwersytecie Łódzkim prowadzone są one w ramach kierunku Kulturoznawstwo. Specjalność filmoznawcza obejmuje około 70 procent wykładanych tu kursów (od pierwszego semestru studiów), pozostałe to przedmioty o charakterze ogólnohumanistycznym.

Wyróżnikiem studiów filmoznawczych na Uniwersytecie Łódzkim jest duża liczba i różnorodność zajęć fakultatywnych (wybieranych przez studentów); oferujemy także wiele możliwości wyjazdów w ramach programu Erasmus.

DLA KOGO?

Specjalność filmoznawcza na studiach magisterskich adresowana jest do osób posiadających tytuł licencjata, zainteresowanych filmem i kulturą wizualną. Studia pozwalają ugruntować i rozwinąć wiedzę zdobytą na pierwszym stopniu studiów lub też – w przypadku absolwentów innych niż filmoznawstwo kierunków – uzupełnić ją o nowy obszar. Zapraszamy więc na studia magisterskie absolwentów różnych kierunków humanistycznych, którzy chcieliby wzbogacić swoje wykształcenie o znajomość filmu i kultury filmowej. Zapraszamy też absolwentów pozostałych kierunków, którzy są zainteresowani kinem, a wiedza filmoznawcza może im się przydać w karierze zawodowej.

JAK ZOSTAĆ STUDENTEM?

Szczegółowe informacje rekrutacyjne dostępne są na stronie https://rekrutacja.uni.lodz.pl

CO PO STUDIACH?

Absolwenci kierunku są przygotowywani do pracy w zawodach związanych z kulturą filmową, takich jak scenarzysta (filmu i telewizji), krytyk filmowy, edukator filmowy czy animator kultury. Daje to możliwość zatrudnienia w dynamicznie rozwijających się instytucjach sektora audiowizualnego (także w Łodzi). Ukończenie kulturoznawstwa ze specjalnością filmoznawczą wyposaża też absolwentów w kompetencje przydatne na rozmaitych stanowiskach w ramach przemysłu filmowego i przemysłów pokrewnych (telewizja, nowe media).